Even wennen...

Vandaag eigenlijk niets gedaan. Ik ben hier natuurlijk met een reden; na 45 jaar gestopt met werken en deze reis is voor mij een omslag van drukte, afspraken, werken, en van alles daar nog bij, naar een nieuwe periode in mijn leven. Maar dat is even wennen. Zo ben ik vandaag begonnen in een boek; Max, Selma en het TET offensief. Maar liefst meer dan 1100 bladzijden. Als ik dat maar uit krijg deze vakantie... Kijk, dan bedoel ik nou, nog oude gedachten. Ik ben zo’n boekenlezer van de vakantie. En ik neem me altijd voor, als ik thuis ben, dan ga ik door met lezen. Goed voornemen, maar het lukte nooit. Maar er is nu geen enkele reden meer om het boek uit te hebben; na Italië gaat het vrij zijn gewoon door! Moet ik dus aan wennen... en leren... het zit zo in mijn genen om altijd bezig te zijn.

Vandaag prachtig weer! Wel veel wind, maar die is inmiddels gaan liggen en zit nu in het warme avondzonnetje. Vanmiddag een wandeling langs het meer gemaakt van twee uur en uitgekomen bij weer een prachtig stukje Italië, het gehuchtje Ronco. De wereld houdt hier werkelijk o. Geen weg meer, alleen een kerkje uit de middeleeuwen en wat huisjes. Klaar...! Alleen nog water. Past wel in mijn thema. Dus maar omgedraaid en de wereld vanaf de andere kant bekeken. Heerlijk nutteloos; moet ik nog aan wennen...

nu dus in de laatste zon van vandaag; de barbecue in elkaar gezet en het vlees erop. Op naar morgen!